بار الها بر محمد و آلش درود فرست و ما را به سر منزل آن توبه ای که پسند تو است رهسپار ساز و از اصرار بر آنچه ناپسند تو است دور  گردان.

و هر زمان که از ما تقصیری سر زند که مستوجب خسران در دین یا زیان در دنیا شویم پس آن خسران را در آ ن یک کلمه که زود گذر تر است (یعنی دنیا)قرار ده و عفو از عقوبتت را در آنچه دوامش طولانی تر است(یعنی دین) بر قرار ساز.و چون آهنگ دو کار کنیم که یکی از آنها تو را از ما خشنود کند و آن دیگر تو را بر ما خشمگین سازد پس به آنچه تو را از ما خشنود کند متمایلمان ساز و از قدرتمان بر آنچه موجب خشم تو بر ماست بکاه. و در این مرحله نفس ما را در اختیار خود آزاد مگذار زیرا که نفس جز در آنجا که تو اش توفیق دهی گزینند ه باطل است و جز در آن مورد که تو اش رحم کنی به کار بد فرمان دهنده است.

بار الها تو ما را از ضعف آفریدی و بر سستی بنا نهادی و آفرینشمان  را از آبی بی ارزش آغاز نموده ای پس ما را هیچ گونه جنبشی نیست مگر به نیروی تو و هیچ نیرویی نیست مگر به یاری تو . پس ما را به توفیق خود تایید فرمای و به ارشاد به راه راست استوارمان ساز و چشمهای دلمان را از آنچه بر خلاف محبت تو است بر بند و هیچ یک از اعضای ما را در نا فرمانی خود پیشرفت مده.

بار الها پس بر محمد و آلش رحمت فرست و رازهای دلها وحرکات اعضا و نگاههای دزدیده چشم ها و سخنان زبانهای ما را در اموری قرار ده که موجب ثواب تو باشد تا کار نیکی که بوسیله آن سزاوار پاداش تو شویم از ما فوت نگردد و کار بدی که در اثر آن مستوجب عقابت  گردیم بر ما باقی نماند.